Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/3191 Esas 2022/15228 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Sanığın temyiz talebi incelenmiş, temyiz istemi süresinde olmadığı gerekçesiyle reddedilmiştir. Ancak sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin infaz aşamasında hak yoksunluklarına ilişkin kanun maddeleri dikkate alınması gerektiği belirtilerek hükümler onanmıştır. Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümlerin ise zorunlu müdafii atanması gerekliliğine rağmen atanmaması ve savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle bozulması kararı verilmiştir. Bu kararda 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53, 142/2-h, 143, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 150/3, 188/1 ve 289/1-e maddelerine atıfta bulunulmuştur.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I)Sanık ...’ın temyiz talebinin incelenmesinde;
20/05/2016 tarihinde tebliğ edilen hükmü CMUK’nın 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra, 30/05/2016 tarihinde temyiz eden sanığın süresinde olmayan temyiz isteminin aynı Kanun'un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II)Sanık ... hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun'un 10.maddesi ile TCK'nın 53.maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre kararda bir isabetsizlik görülmediğinden hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
III)Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK’nın 142.maddesinde 6545 sayılı Kanun’un 62.maddesi ile yapılan ve 28/06/2014 tarihinde yürülüğe giren değişiklik uyarınca, sanığa yüklenen TCK’nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngürülen suçun gerektirdiği, cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14/10/2021 tarihli 2021/35 Esas ve 2021/473 Karar sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3 maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 21/09/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.