Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/13920 Esas 2022/15417 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, muhafaza görevini kötüye kullanma suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz itirazlarının çoğu reddedilmiş olsa da, 1. başlıktaki açıklamalarda, 7188 sayılı Kanun ile değişen CMK'nın 251. maddesi ile basit yargılama usulü düzenlendiği ancak Anayasa Mahkemesi tarafından bu düzenlemenin Anayasa'ya aykırı görüldüğü belirtilmiştir. Bu nedenle, CMK'nın 251/1. maddesi kapsamına giren suç için Anayasa'nın 38. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nın 7. maddesi göz önüne alınarak yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, sanığa ait olduğu belirlenen hacizli aracın ceza indirimi için dikkate alınmadığı belirtilerek kararın bozulması gerektiği ifade edilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri CMK'nın 251/1, Anayasa'nın 38, 5237 sayılı TCK'nın 7 ve 289/1-son cümlesidir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Muhafaza görevini kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-24.10.2019 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 17.10.2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanun’un 24. maddesiyle değişik CMK'nın 251. maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, CMK'ya 7188 sayılı Kanunla eklenen geçici 5. maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin, Anayasa Mahkemesinin 14.01.2021 tarihli ve 2020/81 E., 2021/4 K. sayılı kararıyla "basit yargılama usulü" yönünden Anayasa'nın 38. maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve CMK'nın 251/1. maddesi kapsamına giren suç yönünden; Anayasa’nın 38. maddesiyle 5237 sayılı TCK'nın 7 ve CMK'nın 251. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
2- Hacze konu aracın sanığa ait olduğu anlaşılmakla hakkında tayin olunan cezadan 5237 sayılı Kanunun 289/1-son cümlesi gereğince indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 22.09.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.