Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/3409 Esas 2022/15302 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, hakaret, kasten yaralama ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkum edilmiştir. Sanığın silahla tehdit suçundan temyiz incelemesine konu olabilecek bir hüküm bulunmamıştır. Sanık hakkındaki katılanlara karşı kasten yaralama ve hakaret suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazları, adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin doğrudan hükmolunması nedeniyle mümkün olmadığından reddedilmiştir. Sanık hakkındaki konut dokunulmazlığının ihlali suçunu, uzlaştırma kapsamına alındığı için uzlaştırma işlemi yapılarak sanığın hukuki durumu değerlendirilmelidir. Kanun maddeleri olarak, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde, TCK'nın 116/1 ve 116/4. maddeleri, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi belirtilmektedir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret, kasten yaralama, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında silahla tehdit suçundan temyiz incelemesine konu olabilecek bir hüküm bulunmadığı belirlenerek yapılan incelemede;
1-Sanık hakkında katılan ...’ye karşı kasten yaralama ve hakaret suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26.maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2.maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteminin CMUK'nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Sanık hakkında katılanlara karşı gece vakti konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK'nın 116/1 ve TCK’nın 116/4. maddelerinde düzenlenen konut dokunulmazlığının ihlali suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 22/09/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.