Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/3743 Esas 2022/15314 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından görülen bir hırsızlık davasında sanığın mahkumiyeti kararlaştırılmıştır. Dosya incelenirken TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliği infaz aşamasında gözetilmesi kararlaştırılmıştır. Ancak, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığın eylemi TCK'nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı için uzlaştırma işlemi yapılması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu sebeple karar BOZULMUŞTUR. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nin 253. maddesi verilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK'nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 22/09/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.