Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/4368 Esas 2022/15342 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığın yokluğunda verilen mala zarar verme suçuna ilişkin hüküm, okuma yazma bilmeyen annesine usulüne uygun tebliğ edilmediği ve tebligatın geçersiz olduğunun anlaşılması sebebiyle bozulmuştur. Ancak, hırsızlık suçuna ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde, sanığın hak yoksunlukları uygulanırken TCK’da yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş ve diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Suç tarihi itibariyle sanığın lehine olan ceza miktarının değişiklikten önceki haliyle öngörüldüğü belirtilmiş ancak temel cezanın tayini suretiyle fazla ceza tayini yapıldığı için hüküm BOZULMUŞTUR. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: Tebligat Kanunu’nun 24. maddesi, 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’a eklenen geçici 2.maddesi, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi, 6545 sayılı Kanun, TCK’nın 142/1-b maddesi ve CMUK’nın 317. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilen hükmün, okuma yazma bilmeyen annesine Tebligat Kanunu'nun 24. maddesi uyarınca komşu huzurunda usulüne uygun tebliğ edilmediği ve tebligatın geçersiz olduğunun anlaşılması karşısında; sanığın 08.06.2016 tarihli temyiz talebinin kabulüyle sanığın öğrenme üzerine yaptığı temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2.maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
Suç tarihi itibari ile 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca ceza miktarı bakımından sanığın lehine olan ve eylemine uyan 6545 sayılı Kanun ile getirilen değişiklikten önceki haliyle TCK'nın 142/1-b maddesinde temel cezanın 2 yıldan 5 yıla kadar hapis cezası olarak öngörüldüğü ve hükümde asgari hadden ayrılmayı gerektirir bir durumun bulunmadığının belirtildiği halde temel cezanın 3 yıl hapis cezası olarak tayin edilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 22.09.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.