Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/3589 Esas 2022/15373 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Karar, hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından dolayı hüküm giyen bir sanığın temyiz itirazlarına ilişkindir. İlk olarak, mala zarar verme ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarının cezaları için uygulanabilecek hak yoksunluklarına dair TCK'nın 53. maddesi ile yapılan değişiklik incelenmiştir. Temyiz itirazlarının reddiyle hükümler onaylanmıştır. Ancak, hırsızlık suçu hakkındaki temyiz itirazlarına gelince, suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olduğu ve sanığın zorunlu müdafii atanması gerektiği belirtilerek, yargılamada savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi, TCK'nın 142/2-h, 143. maddeleri, 188/1 ve 289/1-e maddeleri.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1) Mala zarar verme ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2) Hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
5237 sayılı TCK'nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanığa yüklenen TCK'nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2021 tarihli, 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, 22.09.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.