Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/3870 Esas 2022/15506 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, bir iş yerinde bulunduğu sırada, görüşme yapmak bahanesiyle, katılana ait cep telefonunu alarak iş yerinden ayrılmıştır. Mahkeme, sanığın bu eyleminin hırsızlık suçunu oluşturduğunu belirtmiştir. Ancak, suç vasfının yanılgıya düşülerek nitelendirildiği belirtilerek, sanık hakkında eksik ceza tayini yapıldığı ve uzlaştırma işlemi yapılması gerektiği vurgulanmıştır. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1 ve 142/2-h maddelerinden bahsedilmiştir. Ayrıca, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesi ile uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlendiği ve hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı belirtilmiştir. Kararın bozulduğu ve hükmün 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 326/son maddesine göre yeniden düzenleneceği ifade edilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1. Sanığın bir iş yerinde bulunduğu esnada, katılana ait cep telefonunu görüşme yapmak bahanesi ile alarak iş yerinden ayrılması şeklindeki eyleminin, 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h maddesinde tanımlanan suçu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfının nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek sanık hakkında aynı Kanun’un 141/1 maddesinden hüküm kurulmak suretiyle eksik ceza tayini,
2. Kabule göre de;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 26.09.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.