Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/4952 Esas 2022/15541 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan yapılan yargılama sonucu mahkumiyet kararı verildiği ve sanık hakkında hırsızlık suçundan ceza kesildiği belirtilmiştir. Ancak kararda, mahkemenin yaptığı hesaplamada yanlışlık yapıldığı ve cezanın hesaplanmasında bir eksiklik olduğu ifade edilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı ve 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi doğrultusunda, bu maddenin şu anki hali infaz aşamasında uygulanacaktır. Sanık hakkındaki mahkumiyet kararının temyiz itirazlarının reddedilerek hükümlerin istem gibi onaylandığı belirtilmektedir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 116/2-4. maddeleri: iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunu düzenler.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 116/4. maddesi: konut dokunulmazlığı ihlali suçunu düzenler.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-h, 143. maddeleri: hırsızlık suçunu düzenler.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62. maddesi: cezada indirim yapılmasını belirler.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi: bazı hak yoksunluklarını öngörür.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında gece vakti işlenen iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümde uygulama maddesi olarak 5237 sayılı TCK'nın 116/2-4. maddesi yerine, konut dokunulmazlığı ihlali suçundan aynı Yasanın 116/4. maddesinin yazılması, mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak değerlendirilmiş, sanık hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h, 143. maddeleri uyarınca belirlenen 7 yıl 6 ay hapis cezasından aynı Kanun'un 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken,6 yıl 3 ay yerine hesap hatası sonucu 5 yıl 15 ay hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının sanık hakkında uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 26/09/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.