Esas No: 2021/3672
Karar No: 2022/15437
Karar Tarihi: 26.09.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/3672 Esas 2022/15437 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2021/3672 E. , 2022/15437 K.Özet:
Sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, sanığın adli sicil kaydında yer alan suçun kasten yaralama suçu olduğu ve uzlaşma nedeniyle düşürüldüğü anlaşılmıştır. Bu sebeple, tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı kararlaştırılmıştır. Hüküm bu nedenle bozulmuş ve tekerrür uygulamasına ilişkin bölümler çıkarılmıştır. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları, Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarihli kararı ile kısmen iptal edilmesine rağmen, infaz aşamasında uygulanması gerekmektedir. Ayrıca, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklik de infaz aşamasında dikkate alınmalıdır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığa ait adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan Eşme(Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesi’nin 2013/45 Esas - 2013/200 Karar sayılı ilamına konu suçun 5237 sayılı TCK'nın 86/2. maddesindeki kasten yaralama suçuna ilişkin olduğu, 28/05/2019 tarihli ek karar ile suçun uzlaşma kapsamında olması nedeniyle davanın uzlaşma nedeniyle düşürülmesine karar verildiği, sanığın suç tarihi itibariyle adli sicil kaydında tekerrüre esas nitelikte başkaca bir mahkumiyet kaydının bulunmadığının anlaşılması karşısında; sanık hakkında TCK’nın 58. maddesinde yer alan tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının anlaşılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları, bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA; ancak bu aykırılıkların 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; sanık hakkında kurulan hükümlerdeki tekerrür uygulamasına ilişkin bölümlerin çıkarılmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26/09/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.