Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/3406 Esas 2022/15623 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakaret, konut dokunulmazlığının ihlali (2 kez), kasten yaralama, tehdit, mala zarar verme suçlarından mahkum oldu. Sanığın temyiz istemi incelenerek hakaret, kasten yaralama, mala zarar verme suçlarına yönelik mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından reddine dair ek karar onandı. Ancak, sanık hakkında tehdit suçundan hükmedilen erteli hapis cezası kısa süreli olduğu için, hak yoksunluğuna hükmedilmemesi gerekirken hüküm kurulduğu belirtildi ve bu sebeple hüküm bozuldu. Sanığın konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından biri gece saatlerinde işlendiği için delillerin incelenmemesi sebebiyle hüküm bozuldu ve cezası artırıldı. İlgili kanun maddeleri: 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 43/1. ve 53. maddeleri, TCK'nın 116/4. ve CMUK'un 226. maddeleri.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret, konut dokunulmazlığının ihlali(2 kez), kasten yaralama, tehdit, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın hakkında hakaret, konut dokunulmazlığının ihlali (2 kez ), kasten yaralama, tehdit, mala zarar verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerini temyiz ettiği belirlenerek yapılan incelemede;
I-Sanık hakkında hakaret, kasten yaralama, mala zarar verme suçlarına yönelik sanığın temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteminin reddine dair ek kararın istem gibi ONANMASINA,
II-Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık hakkında tehdit suçundan hükmedilen erteli hapis cezasının kısa süreli olması nedeniyle sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin 3. fıkrası da gözetilmek suretiyle anılan maddenin 1. fıkrasındaki hak yoksunluklarına hükmedilmemesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanun'un 322. maddesi uyarınca hükümden hak yoksunluğuna ilişkin kısım çıkarılmak suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
III-Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan (2 kere) kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Müşteki iki olayında saat 21.00 sıralarında olduğunu beyan etmesi, 29.07.2015 tarihli tutanakta saat 23.15 sıralarında ihbarın geldiğinin belirtildiği, 30.07.2015 tarihli tutanakta da saat 19.50 sıralarında kavga ihbarı geldiğinin belirtildiği, tanıklar Gülden Tutan ve ... da beyanlarında 29.07.2015 günü saat 18.45 sıralarında müştekinin eve geldiği peşinden de sanığın kapıyı çaldığı, ertesi gün ise saat 21.00 sıralarında eve geldiklerinde sanığın evde olduğunu gördüklerini beyan etmeleri, UYAP'tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre suç tarihinde yaz saati uygulaması da dikkate alınarak gece vaktinin saat 21.28’de başladığının anlaşılması karşısında; konut dokunulmazlığının ihlali suçlarının gece vakti işlendiğine dair delillerin nelerden ibaret olduğu karar yerinde denetime olanak verecek şekilde tartışılmadan sanık hakkında TCK'nın 116/4. maddesinin uygulanması,
2-Sanığın 29.07.2015 tarihinde müştekinin evine girdiği, ertesi gün 30.07.2015 tarihinde tekrar eve girmesi karşısında, sanığın zincirleme şekilde konut dokunulmazlığının ihlali suçunu işlediği anlaşılmakla; sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan tek hüküm kurularak CMK'nın 226. maddesi gereğince ek savunma hakkı tanınıp 5237 sayılı TCK'nın 43/1. maddesi gereği cezasında artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı olarak BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde CMUK'un 326/son maddesinin gözetilmesine, 27/09/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.