Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/5436 Esas 2022/15641 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
İlk derece mahkemesince sanık hakkında katılana karşı hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h, 143, 168/2, 62, 53 ve 58 maddelerinin tatbiki ile 2 yıl 13 ay 15 gün hapis cezasına, iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan 5237 sayılı TCK'nın 116/4, 119/1-c, 62, 53 ve 58. maddelerinin tatbiki ile 1 yıl 6 ay hapis cezasına hükmedildiği; sanık müdafii ve o yer Cumhuriyet savcısının istinaf talebi üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesince ilk derece mahkemesi kararının yapılan hesap hataları nedeniyle kaldırılmasına ve aynı Kanun maddelerinin tatbiki ile hırsızlık suçundan o yer Cumhuriyet savcısının aleyhe istinaf talebi bulunduğundan sanığın sonuç olarak 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan ise sonuç olarak 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, ancak bu suç yönünden aleyhe istinaf talebi bulunmadığından CMK'nın 283/1. maddesi uyarınca kazanılmış hakkı saklı tutularak 1 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, sanık hakkında her iki suçtan hükmedilen hapis cezalarının artırıldığı ancak iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden sonuç ceza olarak kazanılmış hak gereği 1 yıl 6 ay hapis cezasına hükmedildiği anlaşılmakla, anılan hükümlerin temyizi kabil olduğu belirlenerek yapılan temyiz incelemesinde;
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin "Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır." ve aynı Kanun'un 294. maddesinin ise; "Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir." şeklinde düzenlendiği de gözetilerek hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen kararlar temyiz edilirken herhangi bir gerekçe gösterilmediğinden sanığın temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE, 27/09/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.