Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/4849 Esas 2022/15585 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak sanığın mala zarar verme suçundan mahkumiyet hükmünün temyiz edilmesi mümkün olmadığından temyiz istemi reddedilmiştir. Hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarına ilişkin temyiz durumunda ise, mahkumiyet hükümlerinin kesinleştiği tespit edilmiş ve mükerrer dava açılmadığı incelenmemiştir. Bu sebeple, kararın bu yönü bozulmuş ve diğer yönleri incelenmemiştir. 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde uyarınca, mala zarar verme suçuna yönelik 3000 TL adli para cezasına verilen mahkumiyet hükümleri temyiz edilemez. TCK'nın 116/1, 151/1 ve 142/2-h maddeleri ise hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarına ilişkin kanun maddeleridir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında, 06/01/2015 olan suç tarihinin 06/01/2016 olarak yanlış yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata kabul edilmiştir.
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL. dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanık ve sanık müdafiinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
UYAP üzerinden yapılan incelemede 2015/6467 esas numaralı iddianameyle sanık hakkında müşteki ...'a yönelik 06/01/2015 suç tarihli eylem nedeniyle TCK 'nın 116/1, 151/1 ve 142/2-h maddeleri uyarınca kamu davasının açıldığı, Ankara 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/145-2016/180 esas sayılı kararıyla sanık hakkında isnat edilen suçlar nedeniyle mahkumiyet hükmünün kurulduğu, Dairemizin 11/05/2022 tarihli 2020/27138-2022/9079 esas sayılı ilamıyla hükümlerin onanmak suretiyle kesinleştildiğinin anlaşılması karşısında Ankara 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/145-2016/180 esas sayılı dosyası getirtilip incelenerek sonucuna göre mükerrir dava açılıp açılmadığı tespit olunup, sonucuna göre mükerrir dava açıldığının belirlenmesi halinde açılan davanın reddine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 27/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.