Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/5749 Esas 2022/15587 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
20/07/2017 tarihli ve 7035 sayılı Kanun'un 21. maddesiyle yapılan değişiklik uyarınca 5271 sayılı CMK’nın 291/1. maddesinde yedi gün olarak belirtilen temyiz süresinin on beş gün olarak değiştirildiği, ancak Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçtiği 20/07/2016 tarihinden önce verilen ve Yargıtay'dan geçen dosyalar hakkında 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca hüküm kesinleşinceye kadar 1412 sayılı CMUK'nun 305-326. maddeleri uygulanmakta olduğundan, daha önce Yargıtay incelemesinden geçmiş dosyada temyiz süresine ilişkin bir değişiklik yapılmadığı dikkate alındığında; 17/12/2020 tarihli kararda temyiz süresinin hazır bulunanlar için tefhim, yokluğunda hüküm verilenler için tebliğden itibaren 15 gün olduğu belirtilerek yanıltmaya neden olunduğunun anlaşılması karşısında, 24/03/2022 tarihinde sanık ...’e tebliğ edilen kararı 05/04/2022 tarihli temyiz dilekçesi ile temyiz eden sanık ...’in ve yüzüne karşı verilen kararı 05/03/2022 tarihinde temyiz eden sanık ... müdafiinin temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Suç tarihi itibarıyla TCK'nın 142/1-e maddesinde tanımlanan hırsızlık suçu için kanunda belirlenen ceza miktarının alt sınırının 2 yıl olduğu gözetilmeksizin, mahkemece alt sınırdan ceza tayin edildiği belirtilmesine rağmen, sanıklar hakkında TCK'nın 142/1-e maddesi uyarınca 3 yıl hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
2- Dosya içeriğine ve anlatımlara göre sanık ...’in gözcülük yaptığı sırada diğer sanık ...’ın suça konu malzemeleri çalması şeklinde gerçekleşen olayda sanık ...’in gözcülük yapmak suretiyle suça doğrudan iştirak ettiği anlaşılmakla, hırsızlık suçundan hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK’nın 37/1. maddesi yerine aynı Kanun'un 39/1. maddesi gereğince uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafi, sanık ...’in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sonrası sanık ... yönünden kurulacak hükümde CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 27.09.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.