Esas No: 2021/21887
Karar No: 2022/15549
Karar Tarihi: 27.09.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/21887 Esas 2022/15549 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2021/21887 E. , 2022/15549 K.Özet:
Sanık, ekip aracının camını kırarak mala zarar verme suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, müşteki İçişleri Bakanlığı usulüne uygun şekilde haberdar edilmediği için katılımı sağlanmamıştır. Müşteki kurumun katılması kabul edilerek yapılan incelemeler sonucunda, suçun zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verilmiştir. Suçun zamanaşımı süresi, 6545 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı TCK’nın 152/1-a. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun üst sınırına göre aynı Kanun’un 66/1-e maddesinde belirtilen 8 yıllık zamanaşımının, zamanaşımını kesen son işlem olan 30/01/2013 tarihli mahkumiyet kararından inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması nedeniyle gerçekleşmiştir. Kararın temel dayanağı, 5320 sayılı Yasa'nın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetki, ve sanık hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle düşürülmesi kararı alınmıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunan müşteki İçişleri Bakanlığının, duruşmadan usulüne uygun haberdar edilmediği, yapılan iade işlemi üzerine müşteki İçişleri Bakanlığı vekilinin 28/05/2021 tarihli dilekçesi ile sanık hakkında kurulan hükmü temyiz ederek katılma iradesini açıkça ortaya koyduğu nazara alınarak, müşteki kurumun CMK'nın 237/2 maddesi uyarınca davaya katılan olarak kabulüne karar verilerek yapılan inceleme;
Sanığın olay günü, ekip aracının camını yumruk atmak suretiyle kırması şeklindeki eyleminin 6545 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı TCK’nın 152/1-a. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunu oluşturduğu, bu suç için öngörülen cezanın üst sınırına göre aynı Kanun’un 66/1-e maddesinde belirtilen 8 yıllık zamanaşımının, zamanaşımını kesen son işlem olan 30/01/2013 tarihli mahkumiyet kararından inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müşteki kurum vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa'nın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 27/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.