Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/7029 Esas 2022/15636 Karar Sayılı İlamı

Mala zarar verme suçundan sanık ...’in mağdur ..., müştekiler ..., ... ve ...’ya yönelik eylemleri nedeniyle dört kez ayrı ayrı mahkumiyetine ilişkin İstanbul 42. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/06/2013 tarih 2010/71 Esas ve 2013/413 Karar sayılı kararının, sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 20.04.2016 tarih, 2014/23979 Esas ve 2016/7601 Karar sayılı ilamı ile mahkemenin kararının onanmasına karar verilmesinin ardından, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 08/07/2022 tarih ve KD – 2022/93186 sayılı itirazı üzerine dosya Dairemize gönderilmekle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 308. maddesinin, 6352 sayılı Kanun'un 99. maddesi ile eklenen 3. fıkrası uyarınca yapılan incelemede;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 08/07/2022 tarih ve KD – 2022/93186 sayılı itirazının KABULÜNE, Dairemizin sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet kararlarının onanmasına ilişkin 20.04.2016 tarih, 2014/23979 Esas ve 2016/7601 Karar sayılı ilamının KALDIRILMASINA karar verilerek yapılan incelemede;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 225. maddesindeki; "Hüküm ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve faili hakkında verilir. Mahkeme fiilin nitelendirilmesinde iddia ve savunmalarla bağlı değildir." şeklindeki düzenleme gereğince, hangi fail ve fiili hakkında dava açılmış ise, ancak o fail ve fiili hakkında yargılama yapılarak hüküm verilebileceği; dosya kapsamına göre sanık hakkında, mağdur ..., müştekiler ... ve ...’ya yönelik eylemleri nedeniyle düzenlenen 2010/818 esas nolu iddianamede, 5237 sayılı TCK’nın 151/1. maddesi gereğince mala zarar verme suçundan iki kez cezalandırılması istemiyle dava açıldığı, müşteki ...’e yönelik eylemi nedeniyle düzenlenen 2010/316 esas nolu iddianamede ise mala zarar verme suçundan açılan bir dava bulunmadığı gözetilmeden, CMK’nın 170. ve 225. maddelerine aykırı olarak sanığın anılan suçtan dört kez mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 27.09.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.