Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/4291 Esas 2022/15653 Karar Sayılı İlamı

Kamu malına zarar verme suçundan sanık ...’nun, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 151/1. maddesi delaletiyle aynı Kanun'un 151/1-a ve 151/2-a maddeleri uyarınca 2 yıl hapis cezasıyla cezalandırılmasına, cezasının anılan Kanun'un 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Bandırma 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/03/2015 tarihli ve 2014/890 esas, 2015/233 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, sanık tarafından yapılan yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine ilişkin Bandırma 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/08/2021 tarihli ve 2014/890 esas, 2015/233 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın reddine dair mercii Bandırma Ağır Ceza Mahkemesinin 23/09/2021 tarihli ve 2021/899 değişik iş sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 01/04/2022 gün ve 19204-2021-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12/05/2022 gün ve 2022/51863 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Bandırma 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/08/2021 tarihli kararı ile mahkümiyet hükmünün kesinleşmesinden sonra alınmış raporun yargılamanın yenilemesi sebebi olmayacağından talebin reddine karar vermiş ise de;
Sanık hakkında verilen mahkumiyet kararının 24/03/2015 tarihinde kesinleşmesinden sonra, Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Ana Bilim Dalı Adli Tıp Bilirkişi Kurulunun 04/06/2021 tarihli ve2021/1684 sayılı yaş tayini raporuna istinaden, sanığın 2013 yılı şubat ayındaki yaşının 15 yaş ile uyumlu olduğunun bildirilmesi karşısında; sanığın suç tarihinde de (17/05/2014) 18 yaşından küçük olabileceği, bu halde, suça sürüklenen çocuk sıfatıyla kendisi hakkında verilen cezalardan 5237 sayılı Kanun'un 31/3. maddesi uyarınca yaş küçüklüğüne ilişkin indirim uygulanmadan fazla ceza tayin edilmiş olacağı ve mahkemesince yapılan yargılama aşamasında da anılan hususun ileri sürülmediği cihetle, hüküm tarihinde mahkemesince bilinmeyen ve sonradan ortaya çıkan bu durum nedeniyle, hükümlünün 5237 sayılı Kanun'un 31. maddesi uyarınca suça sürüklenen çocuk olup olmadığının Adli Tıp Kurumunca tespiti lüzumunun bulunması gerektiğinden bahisle, yargılamanın yenilenmesi talebinin kabule şayan olduğuna karar verilerek bu yönde rapor alındıktan sonra sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.

GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
1-Karar duruşmasında Bandırma T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olduğu anlaşılan sanık ...’ya 05/03/2015 tarihinde tefhim edilen hükmün yasa yolu bildiriminde CMK'nın 263'ncü maddesine göre “bulunduğu cezaevi aracılığıyla vereceği dilekçe ile kararı temyiz edebileceğinin belirtilmemesi” nedeniyle tefhimin usulsüz olması,
2-Dosya kapsamına göre, katılan sıfatını alabilecek şekilde atılı suçtan zarar gören ve davaya katılma hakkı bulunan Adalet Bakanlığı’nın CMK'nın 260/1. maddesi uyarınca yasa yollarına başvurma hakkının bulunduğu, Adalet Bakanlığı’na kovuşturma evresinde yöntemine uygun şekilde 5271 sayılı CMK'nın 234/1-b-1. maddesi uyarınca duruşma gününü bildiren tebligatın yapılmadığı, bu nedenle sanık hakkında açılan davadan usulüne uygun olarak haberdar edilmediği ve davaya katılabilmesi için olanak tanınmadığının anlaşılması karşısında, yasa yollarına başvurma hakkı bulunan ve yokluğunda karar verilen müşteki kuruma hükmün tebliğ edilmesinin gerekmesi nedeniyle usulüne uygun kesinleşmediği belirlenmekle; sonradan verilen yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine ilişkin 10/08/2021 tarihli kararın ve bu karara karşı yapılan itiraz sonucu itirazın reddine ilişkin Bandırma Ağır Ceza Mahkemesinin 23/09/2021 tarihli ve 2021/899 değişik iş sayılı kararının da yok hükmünde olduğu anlaşıldığından, kanun yararına bozmaya konu yapılamayacak olması nedeniyle (BANDIRMA) Ağır Ceza Mahkemesinin 23/09/2021 tarihli ve 2021/899 Değişik İş sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 28/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.