Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/6215 Esas 2022/15698 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve Ceza Dairesi tarafından incelenen bir mahkeme kararında, bir sanık mala zarar verme suçundan, diğer sanık kasten yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, hakaret suçu için verilen ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Kararda, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığı belirtilmiştir. Ayrıca, hakaret suçundan verilen ceza için dava zamanaşımı süresinin geçtiği belirtilerek, hüküm bozulmuştur. Kanunlar, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 125/1. maddesi, 66/1-e. maddesi ve 8 yıllık dava zamanaşımı süresini düzenleyen hükümleri, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 317. ve 322. maddeleri ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi olarak belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, kasten yaralama, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığına

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Katılan sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan; katılan sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükümlere ilişkin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından katılan sanıkların temyiz istemlerinin 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II- Katılan sanık ... hakkında hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair karara ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Katılan sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 125/1. maddesinde tanımlanan suç için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun'un 66/1-e. maddesinde belirtilen 8 yıllık dava zamanaşımının, sanığın sorgusunun yapıldığı 16/04/2014 tarihinden itibaren inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa'nın 8.maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'un 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE, 28/09/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.