Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/4447 Esas 2022/15811 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiş ancak tebligat usulsüzlüğünden dolayı temyiz istemi kabul edilmiştir. Temyiz incelemesinde Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı ve 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklik dikkate alınarak hak yoksunluğu uygulanması mümkün görülmüştür.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, suç işleyen kişilerin bazı haklarından geçici veya sürekli olarak mahrum bırakmaktadır. Anayasa Mahkemesi'nin kararıyla bu maddenin bazı bölümleri iptal edilmiştir. Bu kararın ardından 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesiyle TCK'nın 53. maddesinde değişiklik yapılmış ve hak yoksunluğu uygulaması infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilen kararın tebliğ edildiği 08/06/2015 tarihinde askerde olması nedeniyle yapılan tebligatın usulsüz olduğu anlaşılmakla sanığın öğrenme üzerine 16/02/2016 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 29/09/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.