Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/6291 Esas 2022/15830 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2022/6291
Karar No: 2022/15830
Karar Tarihi: 29.09.2022

Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/6291 Esas 2022/15830 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, kamu malına zarar verme suçundan mahkum edilmiştir. İstanbul Defterdarlık Muhakemat Müdürlüğü, doğrudan zarar görmediği ve katılan sıfatını kazanmadığı için suçtan zarar gören vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir. Temyiz istemi incelendiğinde ise TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Temyiz itirazları yerinde görülmemiştir ve hüküm istem gibi onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 53. maddesi: hükümlünün bazı haklarından yoksun bırakılmasını öngören madde
- Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı
- 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi: TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklikleri içeren kanun maddesi
2. Ceza Dairesi         2022/6291 E.  ,  2022/15830 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Kamu malına zarar verme
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    1) Suçtan zarar gören İstanbul Defterdarlık Muhakemat Müdürlüğü vekilinin temyiz istemine ilişkin yapılan incelemede;
    Sanık hakkında İstanbul Defterdarlık Muhakemat Müdürlüğü doğrudan zarar görmediği, katılan sıfatını kazanmadığı ve temyiz hakkı bulunmadığından, CMK’ın 298. maddesi uyarınca suçtan zarar gören vekilinin temyiz isteminin REDDİNE,
    2) Sanığın temyiz isteminin incelenmesinde;
    5237 sayılı TCK'nınn 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
    Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 29.09.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.






    Hemen Ara