Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/4985 Esas 2022/15817 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin 14/10/2021 tarihli ilamına binaen sanık ... hakkında, gönderilen mahkemece temyiz isteminin reddine dair verilen 16/10/2015 tarihli ek kararın sanığa usulüne uygun tebliğ edilmesine rağmen sanık ... tarafından ek kararın temyiz edilmemesi nedeniyle tebliğnamedeki sanık ... hakkındaki görüşlere iştirak edilmemiş, buna göre temyiz incelemesinin kapsamının sanık ... hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçları ile sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümler ile sınırlı olduğu belirlenerek ve tebligat tarihinde cezaevinde bulunan sanık ...’e gerekçeli karar tebliğ edilirken, gerekçeli kararın içeriği okunup, anlatılmak suretiyle tebliğ edilmesinde yasal zorunluluk bulunduğu, ancak cezaevi idaresince sanık hakkında düzenlenen 22.05.2015 tarihli tebligat belgesi içeriğine göre gerekçeli kararın sanığa okumak/almak suretiyle tebliğ edilmesi işleminin, CMK'nın 35/3. maddesinde öngörülen usule uygun olmayıp geçersiz olduğu belirlenmekle, sanık ... müdafiinin temyiz isteminin, öğrenme üzerine süresinde olduğu kabul edilerek sanık ... hakkındaki temyiz isteminin reddine ilişkin 16/10/2015 tarihli ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
I- Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların, 5271 sayılı CMK'nın 231/12. maddesi uyarınca itiraza tabi olduğu, bu kararların temyizi mümkün olmadığından, 5271 sayılı CMK'nın 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciinin belirlenmesinde yanılma, başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, sanık müdafiinin talebi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin mahalline istem gibi İADESİNE,
II- Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak ;
Dosya kapsamına göre, katılanın suç tarihinde ikametinden saat 19.30 sıralarında ayrılıp saat 23.00 sıralarında ikametine döndüğünde ikametinden hırsızlık yapıldığını tespit ettiğini belirttiği, sanıklar Tekin ile Servet’in aşamalardaki savunmalarında suçlamaları kabul etmelerine rağmen saate yönelik bir beyanlarının olmadığı, sanık ... Günay’ın kolluk huzurunda vermiş olduğu ifadesinde ise katılanın ikametinin bulunduğu köyden saat 20:00-20:30 sıralarında ayrıldıklarını beyan ettiğinin ve suç tarihinde yaz saati uygulaması da dikkate alınarak UYAP'tan alınan çizelgeye göre gece vaktinin saat 20.17'de başlayıp 04.33'te bittiğinin anlaşılması karşısında, şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereği hırsızlık suçunun sanıklar lehine gündüz sayılan zaman dilimi içerisinde işlendiğinin kabul edilmesi gerektiği gözetilmeden; hırsızlık suçunun gece vakti işlendiğine dair delillerin nelerden ibaret olduğu karar yerinde denetime olanak verecek şekilde tartışılmadan sanıklar hakkında TCK'nın 143. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ile sanık ...’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 29.09.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.