Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/6221 Esas 2022/15859 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme suçlarından gelen dosyayı inceledi. Şikayetçi kurumun haberdar edilmediği için sadece vekalet ücreti yönünden mahkumiyet kararı verildi. İş yeri dokunulmazlığını ihlal etme suçu yönünden ise CMK'nın ilgili maddelerine aykırı davranılarak iddia hakkı kısıtlandığı için hükümler bozuldu. Hırsızlık suçu ile ilgili ise Anayasa Mahkemesi kararı ve 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi göz önüne alınarak, hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanması gerektiği belirtildi. Karar sonunda 1412 sayılı CMUK'un 326. maddesinin de gözetilmesi istendi. Kanun maddeleri ise şöyle:
- 5271 sayılı CMK'nın 260/1. madde ve fıkrası
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi
- TCK'nın 142/2-h maddesi ve 142/1-a maddesi
- CMK’nın 233 ve 234. maddeleri
- Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 14. maddesinin 1. fıkrası ve ikinci kısım ikinci bölümü
- 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 326. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Duruşmadan usulüne uygun haberdar edilmeyen şikayetçi Diyanet İşleri Başkanlığına gerekçeli kararın tebliği üzerine sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmünün yalnızca vekalet ücreti yönünden, iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme suçundan ise beraat hükmünün temyiz edildiği anlaşıldığından, şikayetçi kurumun 5271 sayılı CMK'nın 260/1. madde ve fıkrası uyarınca yasa yollarına başvurma hakkı bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Hırsızlık suçunda, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanığın caminin içerisindeki imam odasında bulunan parayı çalması şeklindeki eyleminin TCK'nın 142/2-h maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Kanun'un 142/1-a maddesi uyarınca hüküm kurulması,
2- İş yeri dokunulmazlığını ihlal etme suçu yönünden, şikayetçi kurumun duruşmadan haberdar edilip iddia ve delillerini sunma ve davaya katılma olanağı sağlanarak, sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, iddia hakkı kısıtlanmak suretiyle CMK’nın 233 ve 234. maddelerine aykırı davranılması,
3- Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 14. maddesinin 1. fıkrasının yollamasıyla tarifenin ikinci kısım ikinci bölümünde belirlenen kendisini vekil ile temsil ettiren kurum yararına, mahkûm olan sanık aleyhine maktu vekalet ücreti tayin olunması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve suçtan zarar gören ... vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme suçu yönünden diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, hırsızlık suçu yönünden bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesinin gözetilmesine, 29/09/2022 gününde oy birliği ile karar verildi.