Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/3375 Esas 2022/15856 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği kararda, sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal etme ve tehdit suçlarından hüküm kurulduğu belirtilmiştir. Ancak, tehdit suçunun uzlaşma kapsamında olmadığı ve somut olayda uzlaşma işlemleri yerine getirilmediği için sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Ayrıca, adli sicil kaydı okunmayan sanığın savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle hükmün BOZULMASINA karar verilmiştir. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 106/1-1. cümle ve 116/4. maddelerine atıfta bulunulmuş ve 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 34. ve 35. maddelerine de değinilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Konut dokunulmazlığını ihlal etme, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Konut dokunulmazlığını ihlal etme suçunun gece işlendiğinin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş ve tebliğnamedeki bu hususa ilişkin bozma görüşüne iştirak edilmemiş, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 106/1-1. cümle ve 116/4. maddeleri uyarınca tehdit ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından hükümler kurulduğu, her ne kadar sanığın konut dokunulmazlığının ihlali eylemi uzlaşma kapsamında olsa da, bu tarihte atılı TCK’nın 106. maddesinin 1. fıkrasının 1. cümlesinde düzenlenmiş olan tehdit suçunun uzlaşma kapsamında olmaması ve CMK’nın 253/3. fıkrasının ikinci cümlesi dikkate alındığında soruşturma aşamasında yapılan uzlaşma teklifinin geçersiz olduğunun anlaşılması karşısında, hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253/1. madde hükmü uyarınca TCK’nın 106. maddesinin 1. fıkrasının 1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alınmış olması nedeniyle somut olayda 5271 sayılı CMK’nın 253/3. madde ve fıkrasının ikinci cümlesinin uygulanma imkanının ortadan kalktığı, bu nedenle de sanık hakkında atılı suçlara ilişkin 6763 sayılı Kanun'un 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanun'un 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2- Kabule göre de;
İddianamede uygulanması istenilen kanun maddeleri arasında yer verilmemesine karşın, adli sicil kaydı da okunmayan sanığa, 5271 sayılı CMK’nın 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmaksızın 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanması suretiyle sanığın savunma hakkı kısıtlanarak yazılı şekilde hükümler kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 29/09/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.