Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/22035 Esas 2022/15971 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi, bir hırsızlık suçuyla ilgili olarak yapılan istinaf başvurusunu esastan reddetti. Sanığın temyiz istemi ise hukuki bir sebep göstermediği için reddedildi. Diğer sanığın temyiz istemi, suçu kabul etmediğine ve cezayı fazla bulduğuna dair olduğu belirlendi. Ancak, temyiz dilekçesinde hiçbir hukuki neden bulunmadığı için CMK'nin 289. maddesi uyarınca hukuka kesin aykırılık hallerinin kendiliğinden gözetilemeyeceği belirtildi. Ancak, bir temyiz nedeninin tespit edilmesi halinde, hukuka kesin aykırılık hallerinin gözetileceği de belirtildi. Kararda ayrıca, sanığa yüklenen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması nedeniyle, sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği, ancak gözetilmediği belirtildi. Bu nedenle, savunma hakkının kısıtlandığına karar verildi ve hüküm bozuldu. Kararda geçen kanun maddeleri: CMK'nın 288, 294, 298, 150/3, 188/1, 289/1-e ve TCK'nın 142/2-h, 143.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddine

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık ...’nın temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK’nın 288. maddesinin “Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.” ve aynı Kanun’un 294. maddesinin ise; “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.” şeklinde düzenlendiği de gözetilerek, sanığın 18/01/2019 tarihli temyiz dilekçesinde herhangi bir sebep göstermediğinin anlaşılması karşısında, sanığın temyiz isteminin CMK’nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
2- Sanık ...’in temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK’nın 288. maddesinin “Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.” ve aynı Kanun’un 294. maddesinin ise; “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.” şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanığın temyiz isteminin, üzerine atılı suçu kabul etmediğine, atılı suçu diğer iki sanığın işlediğine, ayrıca verilen cezayı fazla bulduğuna ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik -ve Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14/05/2020 tarihli ve 2019/20-358 Esas, 2020/197 Karar sayılı içtihadında da belirtildiği gibi hiçbir temyiz nedeni içermediği tespit edilen bir temyiz başvurusu bakımından 5271 sayılı CMK’nın 289. maddesinde yer alan hukuka kesin aykırılık hallerinin kendiliğinden gözetilemeyeceği, ancak bir temyiz nedeninin varlığı tespit edilmiş olan temyiz dilekçesi veya beyanı bakımından, bu dilekçe veya beyanda hukuka kesin aykırılık halleri gösterilmemiş olsa dahi temyiz incelemesi sırasında hukuka kesin aykırılık hallerinin gözetileceği de nazara alınarak- yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun’un 62. maddesi ile yapılan ve 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanığa yüklenen TCK’nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14/10/2021 tarihli, 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1. ve 289/1-e. maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin ... Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesine gönderilmesine, 03/10/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.