Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/4507 Esas 2022/15967 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığın konut dokunulmazlığını ihlal etme ve nitelikli hırsızlık suçlarından 10 ay ve 2 yıl 1 ay hapis cezasına çarptırılmasına dair bir ceza kararı verildi. Ancak Yüksek Adalet Bakanlığı, sanığın savunma hakkının kısıtlandığı gerekçesiyle bu kararın bozulması talebinde bulundu. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararı da dikkate alınarak, kesinleşmemiş kararlara karşı kanun yararına bozma talebinde bulunulamayacağına karar verildi ve kanun yararına bozma istemi reddedildi.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-h, 143/1, 168/1, 116/4 ve 62. (2 kez) maddeleri uyarınca ceza verilmesine karar verilmiştir.
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 196. maddesi, savunma hakkının kısıtlandığı durumlara ilişkin hükümler içermektedir.
- 5271 sayılı CMK’nın 263’ncü maddesi ise cezaevlerinde bulunan hükümlülerin yargılama sürecinde haklarını kullanabilmesine ilişkin düzenlemeler içermektedir.

Konut dokunulmazlığını ihlal etme ve nitelikli hırsızlık suçlarından sanık ...'in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-h, 143/1, 168/1, 116/4 ve 62. (2 kez) maddeleri uyarınca 10 ay ve 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair ...9. Asliye Ceza Mahkemesinin 27/10/2015 tarihli ve 2014/619 esas, 2015/750 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 28/03/2022 gün ve 94660652-105-42-24522-2021-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 20/05/2022 gün ve 2022/49433 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/04/2018 tarihli ve 2014/851 esas, 2018/144 sayılı kararında da kabul edildiği üzere, karar tarihi itibariyle ...E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olarak bulunan ve mahkemesince yapılan sorgusu sırasında tutuklu olup, tutukluluk halinin devamına karar verilen ve duruşmalardan bağışık tutulma talebinde bulunmayan sanığın 27/10/2015 tarihli karar duruşmasında hazır bulundurulmayıp yokluğunda hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 196. maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanmasında isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Karar duruşmasında ve hükmün tebliğ edildiği 19/11/2015 tarihinde ...E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olduğu anlaşılan sanık ...’in yokluğunda verilen 27/10/2015 tarihli kararın yasa yolu bildiriminde ve 19/11/2015 tarihinde yapılan tebliğde, 5271 sayılı CMK’nın 263’ncü maddesine göre “bulunduğu cezaevi aracılığıyla vereceği dilekçe ile kararı temyiz edebileceğinin belirtilmemesi” nedeniyle tebligatın usulsüz olduğu ve bu nedenle kararın kesinleşmediği belirlenmekle; kesinleşmemiş kararlara karşı kanun yararına bozma isteminde bulunulamayacağından, ...9. Asliye Ceza Mahkemesinin 27/10/2015 tarihli kararının sanık ...’e usulüne uygun olarak (sanığın cezaevinde olması halinde, cezaevindeki sanığa CMK’nın 263. maddesine göre tebliği, aksi halde son ifadesinde bildirdiği son bilinen adresine kararın tebliği, bu adrese de tebliğ yapılamaması halinde güncel mernis adresine tebliğ yapılmak suretiyle) tebliğ edilmesi ile hüküm kesinleştirildikten sonra anılan hüküm ile ilgili olarak yeniden kanun yararına bozma isteminde bulunulması mümkün olup, (...) 9. Asliye Ceza Mahkemesinin henüz kesinleşmeyen 27/10/2015 tarihli ve 2014/619 E., 2015/750 K. sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 03/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.