Esas No: 2022/4504
Karar No: 2022/15965
Karar Tarihi: 03.10.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/4504 Esas 2022/15965 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2022/4504 E. , 2022/15965 K."İçtihat Metni"
İşyeri dokunulmazlığını ihlal etme suçundan sanık ...'un, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 116/4, 119/1-c ve 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve anılan Kanun'un 58/6. maddesi gereğince cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair ... 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/07/2016 tarihli ve 2016/306 esas, 2016/491 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 11/04/2022 gün ve 27013/2021 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 20/05/2022 gün ve 2022/57357 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, sanığın tekerrüre esas alınan ... 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 31/10/2006 tarihli ve 2006/8 esas, 2006/13 sayılı ilâmına konu suç tarihinin 17/07/2006 olduğu, kayden 12/08/1988 doğumlu olan sanığın söz konusu ilâma konu suçu işlediği tarihte 15-18 yaş grubu aralığında bulunduğunun anlaşılması karşısında, 5237 sayılı Kanun'un 58/5. maddesinde yer alan “Fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış olan kişilerin işlediği suçlar dolayısıyla tekerrür hükümleri uygulanmaz” şeklindeki hüküm ile sanığın adlî sicil kayında tekerrüre esas alınabilecek surette başkaca bir mahkûmiyet kaydının bulunmaması hususları birlikte değerlendirildiğinde, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinde düzenlenen kanun yararına bozma; istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşmiş hakimlik veya mahkeme kararlarına karşı başvurulan olağanüstü bir yasa yoludur.
İnceleme konusunu oluşturan dosyada, her ne kadar sanık ... hakkında ... 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/07/2016 tarihli ve 2014/619 E., 2015/750 K. sayılı kararı ile iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükmünde tekerrüre esas alınan ilama konu suç tarihinde sanığın onsekiz yaşını doldurmadığından bahisle 5237 sayılı TCK’nın 58/5. maddesi uyarınca anılan ilamın tekerrüre esas alınamayacağının ve sanığın adli sicil kaydına göre başkaca tekerrüre esas alınabilecek bir mahkumiyet kararı da bulunmadığından sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmediği belirtilerek anılan hükmün kanun yararına bozulması isteminde bulunulmuş ise de; dosyanın tetkikinde, sanık ... hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan ... 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/07/2016 tarihli ve 2014/619 E., 2015/750 K. sayılı kararı ile verilen mahkumiyet hükmünün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizce yapılan temyiz incelemesi sonucunda, 01/06/2021 tarihli ve 2021/1746 E., 2021/10935 K. sayılı ilam ile anılan hükmün onanmasına karar verildiği ve bu onama ilamımıza karşı ancak 5271 sayılı CMK’nın 308. maddesi uyarınca Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca bir diğer olağanüstü kanun yolu olan itiraz kanun yoluna başvurulabileceği anlaşılmakla, Yargıtay denetiminden geçerek kesinleşen anılan hükme karşı kanun yararına bozma isteminde bulunulamayacağından (...) 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/07/2016 tarihli ve 2016/306 E., 2016/491 K. sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 03/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.