Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/5537 Esas 2022/16015 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
O yer Cumhuriyet savcısının temyiz talebinin, sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik ve lehe olduğu belirlenerek yapılan incelemede,
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
1. Katılan ...’nın olay yeri olan otoparkta bekçi olarak görev yaparken olay günü saat 20.40 sıralarında sanıkları suça konu aracı otoparktan çıkarırken gördüğünü, ancak engel olamadığını beyan ettiğinin; katılan ...’ün de olay günü saat 20.50’de katılan ...’nin kendisini arayarak olayı haber verdiğini beyan ettiğinin, UYAP'dan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre suç tarihinde yaz saati uygulaması da dikkate alınarak gece vaktinin saat 21.02'de başladığının anlaşılması karşısında; eylemin gündüz vakti gerçekleştirildiğinin kabulü gerektiği gözetilmeden, sanıklar ..., ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK'nın 143. maddesi gereğince artırım yapılması, sanıklar ... ve ... hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan da aynı Kanunun 116/4. maddesi uyarınca hüküm kurulması suretiyle fazla ceza tayini,
2. Sanıkların, katılan ... tarafından işletilen etrafı duvar ile çevrili olan yediemin otoparkı içerisindeki aracı çalması şeklindeki eyleminin, 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Kanun'un 142/1-e maddesi ile uygulama yapılması,
3. Sanıklar hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümlerde ''suçun işleniş biçimi, suçun konusunun önem ve değeri, meydana gelen zararın ağırlığı, failin kastı, failin güttüğü amaç ve saik göz önüne alınarak'' şeklindeki gerekçeyle alt sınırdan ceza tayin edilmesine rağmen hırsızlık suçundan kurulan hükümde aynı gerekçeyle, atılı suçun suç tarihindeki alt sınırının 2 yıl hapis cezası olduğu gözetilmeden teşdiden ceza verilmek suretiyle hükümlerde çelişki yaratılması,
4. İş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunun birden fazla kişi tarafından iştirak halinde işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK'nın 119/1-c. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmemesi,
5. Sanık ... hakkında, iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilirken, 5271 sayılı CMK'nın 231. maddesinde sayılan nesnel ve öznel koşulların değerlendirilip buna ilişkin gerekçelerin gösterilmesi gerektiği, sanığın adli sicil kaydına göre daha önce kasıtlı suçtan mahkumiyetinin bulunmadığı gözetilerek, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi için aranan 5271 sayılı CMK'nın 231/6-a maddesinde gösterilen “kasıtlı suçtan mahkum olmama” nesnel koşulunun bulunduğu gözetilerek, sanık hakkında 5271 sayılı CMK'nın 231. maddesinin 6. fıkrasının (b) bendinde belirtilen, “sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması” öznel (sübjektif) koşulunun oluşup oluşmadığı değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken “sanık hakkında verilen cezanın yasal şartları oluşmadığından” biçimindeki yeterli olmayan ve suç tarihi itibariyle sanığın adli sicil kaydıyla örtüşmeyen gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
6. Sanık ...’nın suça konu malın sahibi olması nedeniyle, hakkında TCK'nın 290/2-son maddesi gereğince cezasında indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... ile o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı kısmen istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası CMUK 326/son maddesinin gözetilmesine, 04.10.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.