Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/4255 Esas 2022/16079 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, iş yerinden çalınan para, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Mağdurun zararının bir kısmı ödenirken, mala zarar verme suçu nedeniyle iade yapılmamıştır. Sanığın daha önceki bir suçundan dolayı tekerrüre düşmesi sebebiyle hükmün BOZULMASI kararı verilmiştir. Tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiği belirtilerek, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarihli kararı, 2020/31100 tarihli Resmi Gazete ile yayımlanan 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ve TCK'nın 53. maddesi değişikliği gösterilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdurun 11/03/2016 tarihli duruşmadaki beyanında, iş yerinden çalınan 5.000,00 TL paraya ilişkin zararının 2.500,00 TL’lik kısmının kovuşturma aşamasında giderildiği, bu kısmi ödemeye muvafakatinin bulunduğu, mala zarar verme suçu yönünden ise iş yerinin camlarını kendisinin yaptırdığını ve bu konuda bir zararının giderilmediğini belirttiğinin anlaşılması karşısında; mala zarar verme suçu yönünden gerçekleşen bir iade bulunmadığından tebliğnamenin bu hususu içeren bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan Batman 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/04/2014 tarih, 2013/375 Esas 2014/217 Karar sayılı ilamından dolayı ikinci kez mükerrir olduğu belirtilmiş ise de, anılan ilamda birden fazla mahkumiyet hükmü bulunduğundan, 5275 sayılı Kanun'un 108/2.maddesi uyarınca daha ağır ceza olan 2 yıl hapis cezasını içeren hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmünden dolayı sanık hakkında ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılıkların aynı Kanun'un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkralarından sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin kısım çıkarıltılarak, yerine “sanığın adli sicil kaydında yer alan Batman 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/04/2014 tarih, 2013/375 Esas 2014/217 Karar sayılı hükmü ile hırsızlık suçundan TCK’nın 142/1-a maddesi uyarınca verilen 2 yıl hapis cezasından dolayı sanık hakkında hükmolunan cezanın ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” cümlesinin eklenmesine karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin kısmen isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.10.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.