Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/4938 Esas 2022/16200 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen ve sanığın hırsızlık suçundan mahkum edildiği dava hakkında Ceza Dairesi tarafından verilen kararda, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı ve 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklik ele alınmıştır. Ancak müştekinin beyanı göz önünde bulundurulmadan TCK'nın 142/1-c maddesine göre hüküm kurulmuştu ve bu nedenle karar BOZULMUŞTUR. Kanun maddeleri ise şöyledir: TCK'nın 53. maddesi, 142/2-b maddesi, 142/1-c maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun'un 10.maddesi ile TCK'nın 53.maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Ancak;
Müştekinin dinlenilmesinde sabah 07.15’te EGO otobüsüne bindiğini, cep telefonunu montunun sağ ön cebine koyduğunu, otobüs 3-4 durak gittikten sonra montunun cebini kontrol ettiğinde telefonunun olmadığını fark ettiğini beyan ettiğinden, sanığın eyleminin TCK’nın 142/2-b maddesinde düzenlenen elde veya üstte taşınan eşya bakımından hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden yazılı şekilde TCK’nın 142/1-c maddesi uyarınca hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş sanık ve müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesinin gözetilmesine, 05/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.