Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/4834 Esas 2022/16295 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme kararında, müştekinin aracından ruhsat çalındığı ve sağ ön camın kırıldığı belirtilerek sanığın hırsızlık suçundan mahkum edildiği söylenmiştir. Ancak suçun teşebbüsten değil tamamlanmış bir hırsızlık suçundan dolayı işlendiği ve bu sebeple mahkemenin ceza miktarında yanlışlık yaptığı ifade edilmiştir. Temyiz edilmediği için bu konuda bir bozma nedeni yapılmamıştır. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı dikkate alınarak, hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda TCK'nın 35. ve 53. maddelerine atıfta bulunulmuştur.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mahkemenin suçun niteliğine ilişkin kabul ve uygulamasında isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki 1 nolu bozma düşüncesine iştirak edilmeyerek yapılan incelemede;
Dosya kapsamı ve müştekinin beyanına göre, müştekinin aracının sağ ön camının kırılarak torpidoda yer alan araç ruhsatının çalındığı anlaşılmakla; hırsızlık suçunun tamamlandığı gözetilmeden sanık hakkında TCK'nın 35. maddesi uyarınca teşebbüs hükümleri uygulanmak suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 06/10/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.