• 213 SAYILI KANUNA AYKIRILIK
• SAHTE FATURA DÜZENLEMEK
• ZİNCİRLEME SUÇ

• VERGİ USUL KANUNU (VUK) (213) Madde 227

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Katılan vekilinin 07.12.2010 havale tarihli dilekçe ile temyizden vazgeçtiği anlaşıldığından, sanığın temyizine hasren yapılan incelemede;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
A..K.. İnşaat Tur.Gıda San.Tic.Ltd.Şti"nin ortağı ve müdürü olan sanığın 2008 takvim yılında sahte fatura düzenlediğinin iddia edildiği olayda; sanığın suçlamayı kabul etmeyerek şirketi 6 ay kadar çalıştırdığını, daha sonra rahatsızlandığı için faaliyetine son verdiğini, işyerinde bulunan eşyaları depoya koyduklarını ancak fatura ve diğer belgeleri bulamadığını belirtip temyiz dilekçesinde de faturaların M..G.. tarafından bilgisi dışında işyerinden alınmış olduğunu savunması, dosyada mevcut 31.07.2009 gün VDENR-2009-1607/32 sayılı vergi tekniği raporunda Adana Emniyet Müdürlüğü Mali Suçlar Büro Amirliği görevlilerince 17.09.2008 tarihinde M.. K.. isimli şahsın işyeri ve aracında yapılan aramada sanığın yetkilisi olduğu şirkete ait bir kısmı kullanılmış bir cilt irsaliyeli fatura ile bir çok firmaya ait belgeler ile kaşelerin ele geçtiğinin belirtilmesi ve sahte fatura düzenleme suçunda suçun maddi konusunun fatura olması, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanunun Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de faturaların Vergi Usul Kanununun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi, dosya içinde düzenlendiği iddia edilen faturaların bulunmadığının anlaşılması karşısında, suça konu faturaların onaylı suretleri getirtilip incelenerek, kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadıklarının tespit edilmesi, M.. K.. (G..) isimli şahıs hakkında yapılan işlemler ile 213 sayılı Yasaya aykırılık suçundan dava açılıp açılmadığı,
açılmışsa akıbeti araştırılıp bu dava ile birleştirilememesi halinde, dava dosyası celp edilip incelenerek özetinin duruşma tutanağına geçirilmesi, bu davayı ilgilendiren ve sahteliği belirleyen delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına intikal ettirilmesi, faturalar üzerinde yazı ve imza incelemesi yapılması ve faturaları kullanan firma yetkilileri dinlenerek faturaları kimden ve hangi ticari ilişkiye dayanarak aldıklarının sorulması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, eksik kovuşturma ile yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
1- Sanığın aynı takvim yılında birden fazla sahte fatura düzenlediği kabul edildiği halde hakkında zincirleme suç hükümleri uygulanmayarak, yazılı şekilde eksik ceza tayini,
2- 5237 sayılı Kanunun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak hükmün BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 28.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.