Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/3372 Esas 2022/16274 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından sanığı mahkum etti. Sanığın daha önce de söz konusu suçlardan hükümlü olduğu ve tekerrür halinde ceza hükümlerinin uygulanacağı belirtildi. Ancak sanığın uzlaşmaya tabi suç işlediği gerekçesiyle cezasında uyarlama yapıldı. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 151/1 maddesinde yazılı 'mala zarar verme' ve 116/1-4. maddesinde tanımlanan ‘konut dokunulmazlığının ihlali’ suçlarına yer verildi. Ayrıca, CMK'nın 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası mala zarar verme suçunun da uzlaşma kapsamına alındığı, yasa değişikliği sebebiyle her iki suçun da uzlaşma kapsamında bulunduğu belirtildi. 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi gereği uygulanacak hak yoksunluklarına ise 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi kararlaştırıldı.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Konut dokunulmazlığının ihlali ve hakaret suçlarının suç tarihinden önce de uzlaşmaya tabi olduğu, 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun ile yapılan değişikliğin kapsamında bulunmadığı, soruşturma aşamasında da katılanın uzlaşma teklifini kabul etmediği anlaşılmakla, tebliğnamede bu hususta bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Tekerrüre esas alınan... 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/262 Esas ve 2014/22 Karar sayılı 23.01.2014 tarihinde kesinleşen ilamında iki ayrı suçtan ayrı ayrı 10 ay erteli hapis cezasına hükümlülük kararı bulunduğu, mahkemesince kısa kararda tek bir suçun tekerrüre esas alındığı fakat suç adının belirtilmediği anlaşılmakla, belirtilmeyen suç adının mahallinde düzeltilmesi olanaklı kabul edilmiştir
Tekerrüre esas alınan... 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/262 Esas ve 2014/22 Karar sayılı mahkumiyetine konu suçların 5237 sayılı TCK'nın 151/1 maddesinde yazılı 'mala zarar verme' ve aynı yasanın 116/1-4. maddesinde tanımlanan ‘konut dokunulmazlığının ihlali’ suçuna ait olduğu ve CMK'nın 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası mala zarar verme suçunun da uzlaşma kapsamına alındığı, yasa değişikliği sebebiyle CMK’nun 253/3-2. cümlesinden kaynaklanan uzlaştırma kapsamına giren bir suçun bu kapsama girmeyen bir başka suç ile birlikte işlenmesi halinde uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağına dair hükmün uygulama yanı kalmadığından, her iki suçun da uzlaşma kapsamında bulunduğu ve sanığın başka da tekerrüre esas alınabilecek sabıkası olmadığının anlaşılması karşısında, tekerrüre esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin isteme aykırı olarak ONANMASINA, 06.10.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.