Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/6961 Esas 2022/16493 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : İşyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Düzeltilerek istinaf isteminin esastan reddi (Düşme kararı verilmek suretiyle)

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesi tarafından verilen 01/02/2019 tarihli kararın Dairemizin 13/12/2021 gün ve 2021/18395 E. - 2021/21200 K. sayılı ilamı ile bozulması üzerine, bozma ilamımızın aksine direnme mahiyetinde karar verilmiş ise de; bozmadan önce verilen kararda yer verilmeyen yeni ve farklı gerekçeler gösterildiği, bu itibarla verilen kararın eylemli uyma sonucu verilen yeni bir hüküm olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Dairemizin 13/12/2021 tarihli bozma ilamında da belirtildiği üzere;
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'' ve aynı Kanunun 294. maddesinin ise; ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin sanık hakkında atılı suçla ilgili dava zamanaşımının dolmadığına yönelik olduğu belirlenerek anılan sebeple sınırlı olarak yapılan incelemede;
Dosya içerisinde, sanığa ait suç tarihi "22/06/2013" olan Gebze 1. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 15/09/2015 tarih ve 2014/84 Esas - 2015/315 Karar sayılı ilamı da ihbara konu edilmiş ise de; mahkemece tensip zaptında ve gerekçeli kararda hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildikten sonra denetim süresi içerisinde 11/03/2015 tarihinde işlenen Küçükçekmece 14. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2015/856 Esas - 2017/546 Karar sayılı kararının ihbara konu olarak gösterildiği, bu kapsamda hükmün açıklanmasının geri bırakılması sebebiyle oluşan durma süresi bakımından bahse konu ilam dikkate alındığında (2 yıl 3 ay 27 gün) her iki suç bakımından da zamanaşımının dolmadığı gözetilmeden ve ayrıca sanığın suç tarihinde gece saat 02.50 sıralarında hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar verilen sanık ... ile birlikte suça konu iş yerine girmesi şeklindeki eylemde, 5237 sayılı TCK'nın 116/2-4 ve 119/1-c maddelerine uyan iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunda, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 11.12.2012 tarih ve 2012/1247 Esas ve 2012/1842 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere; 5237 sayılı TCK'nın 116/4 ve 119/1-c maddelerinde düzenlenen "suçun gece vakti ve birden fazla kişi ile birlikte işlenmesi"nin, suçun daha ağır ceza verilmesini gerektiren nitelikli hali olması nedeniyle aynı Kanun'un 66/3. maddesi uyarınca dava zamanaşımı sürelerinin hesabında dikkate alındığında, zamanaşımı süresinin dolmadığı gözetilmeden sanığın mahkumiyeti yerine yazılı şekilde düşme kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, 10/10/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.