Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/4622 Esas 2022/16439 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında mala zarar verme suçuyla ilgili mahkumiyet hükmü onanırken, hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçları yönünden yapılan temyiz itirazları yerinde görülmeyerek mahkumiyet hükümleri bozulmuştur. Hırsızlık suçunda zararın soruşturma aşamasında giderilmesi göz ardı edilerek, sanığın cezasında fazla indirim yapılması sebebiyle hüküm bozulmuştur. Konut dokunulmazlığının ihlali suçunda ise, suçun işlendiği yerin konut olarak kullanılmadığı gözetilmeden sanığın mahkumiyetine karar verilmiştir. Kararda bahsedilen kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi (hak yoksunlukları), TCK'nın 168/1. ve 168/2. maddeleri (hırsızlık suçu cezaları) ve konut dokunulmazlığının ihlali suçunun tanımı yapılırken göz önünde bulundurulması gereken unsurlar belirtilmiştir. Ayrıca, kararda infaz aşamasında gözetilmesi gereken hususlar da anlatılmıştır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
I- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Müştekinin 11.11.2015 tarihli kolluk beyanında, kapının kilit mekanizmasının kırıldığını ifade ettiği, 01.06.2016 tarihli duruşmada "kapımın kilidi kırılmıştır" şeklinde beyanda bulunduğu ve 24.03.2016 tarihli bilirkişi raporuna göre kapının kilidinin yeni değiştirildiğine dair tespiti karşısında; mala zarar verme suçu yönünden mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA,
II- Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1. Suça konu eşyanın, sanık tarafından, soruşturma aşamasında rıza ile kolluk görevlilerine teslim edilerek müştekiye iadesinin sağlanması şeklindeki olayda; hırsızlık suçunda zararın soruşturma aşamasında giderildiği gözetilmeksizin, sanık hakkında TCK'nın 168/1. maddesi hükümleri uygulanması gerekirken TCK'nın 168/2 maddesi uyarınca 1/2 oranında indirim yapılması suretiyle fazla ceza tayini,
2. Müşteki soruşturma aşamasında “Bahçe içerisinde, kullandığımız malzemeleri koymak için bir kulübe bulunuyordu” şeklinde beyanda bulunduğu, dosyada yer alan 24.03.2016 tarihli bilirkişi raporuna göre, hırsızlığın gerçekleştiği yerin suntadan yapılma, çatısı sactan, tek odalı bir yer olduğu tespiti karşısında; söz konusu yerin konut olarak kullanılmadığı gözetilmeden, unsurları itibari ile oluşmayan konut dokunulmazlığını bozma suçundan sanığın beraati yerine, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 10.10.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.