12. Ceza Dairesi 2019/11560 E. , 2021/5296 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50, 52, 52/4, 53/6. maddeleri gereği mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanlardan Hatice Semra Gülçek"in talimat mahkemesince alınan ifadesinde açıkça sanığın zararını karşılamadığını beyan ettiği, diğer katılanların ise zararlarının giderildiğine ilişkin beyanlarının bulunmadığı gibi şikayetlerinin de devam ettiği gözetildiğinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmama gerekçesinin dosya kapsamıyla uyumlu olduğunun anlaşılması karşısında bu hususta bozma öneren tebliğnamedeki 1 numaralı görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanığın lehe hükümlerin uygulanması lüzumuna, kusur durumuna, eksik soruşturma neticesinde karar verildiğine, TCK"nın 53/6. maddesinin uygulanmaması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Sanık idaresindeki otobüsle, gece vakti, meskun mahalde, aydınlatmanın olmadığı, iki şeritli, bölünmüş asfalt kaplama devlet karayolunda sağ şeritte seyrederken, aracının ön kısımlarıyla, takip mesafesini koruyamayarak önünde seyreden kamyonun arka kısımlarına çarpmasıyla, sanığın tam kusuruyla üç kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilir, bir kişinin ise vücudundaki kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarını 1. dereceden etkileyecek şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda;
Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan 50/1-a ve 52/2 Kanun maddelerinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine ve adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1 numaralı maddesinin 3. fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine “Sanığın ekonomik ve şahsi hali göz önünde bulundurularak, sanığa verilen hapis cezasının 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 300 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri gözönünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 6000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29/06/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.