Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/5455 Esas 2022/16533 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkum edilmiştir. Temyiz istemi incelenirken, sanığın daha önce aldığı mahkumiyet hükmünün infaz aşamasında tekerrüre esas alınıp alınamayacağı araştırılmalıdır. Hırsızlık suçundan kurulan hükümde müdafiinin hazır bulunmaması nedeniyle savunma hakları kısıtlanmış ve bu nedenle hüküm bozulmuştur. 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklikler ve TCK'nın 53. maddesi ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesi kararı dikkate alınmalıdır. 5237 sayılı TCK'nın 142. maddesinde yapılan değişiklikler de açıklanmıştır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191. maddesinin değiştirilmiş olması ve anılan Kanun'un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7. maddesindeki düzenleme karşısında; sanığın adli sicil kaydında yer alan İstanbul Anadolu (Kapatılan) 14. Sulh Ceza Mahkemesinin 2013/328 esas ve 2013/1142 karar sayılı ilamına konu, TCK'nın 191/1. maddesi uyarınca kullanmak için uyarıcı madde kabul etmek ve bulundurmak suçundan aldığı mahkumiyet hükmü yönünden uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılıp, sonucuna göre sanık hakkında ilgili ilamların tekerrüre esas alınıp alınamayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş,5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanığa yüklenen TCK'nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 14.10.2021 tarihli, 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafiinin atanmasına rağmen 5271 sayılı CMK’nın 150/3 ve 196/2. maddeleri uyarınca müdafiinin hazır bulunmadığı duruşmada sanığın savunması alınıp hüküm kurularak aynı Kanun'un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma haklarının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 11/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.