Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/7625 Esas 2022/16567 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında kamu malına zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme ve kamu görevlisine görevinden dolayı hakaret suçlarından açılan dava sonucunda mahkumiyet kararı verildi. Dosya incelendiğinde hakaret suçu yönünden bir karar verilmemesine rağmen zamanaşımı içerisinde karar verilmesi mümkün görüldü. İçişleri Bakanlığı vekilinin temyiz istemi reddedildi. Sanık müdafiinin temyiz itirazlarına gelince, hak yoksunlukları uygulanırken TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtildi. Ancak sanığın mağdurlara yönelik direnme eylemi karşısında cezanın artırılması gerektiği gözetilmemiş, yargılama sürecinde sanığa ek savunma hakkı verilmemiş, hakaret suçu nedeniyle TCK'nın 125/4. maddesi ve fıkrasının uygulanmamış, sanık müdafiinin talebi üzerine takdiri indirim hükümlerinin uygulanması konusunda karar verilmemiştir. Bu sebeplerle hükümlerin bozulması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 125/1, 43., 53., 62., 265/1 ve 265/4 maddeleri ile 5271 sayılı CMK'nın 226/1. ve 1412 sayılı CMUK'nın 310/1. ve 326/son maddeleri gösterilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme, kamu görevlisine görevinden dolayı hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında hakaret suçundan TCK’nın 125/1, 43. maddeleri gereğince 22.12.2010 tarihli iddianame ile dava açıldığı halde, bu suç yönünden bir karar verilmemiş ise de, zamanaşımı içerisinde karar verilmesi mümkün görülmüştür.
I- İçişleri Bakanlığı vekilinin sanık hakkında kamu malına zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme, kamu görevlisine görevinden dolayı hakaret suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yokluğunda verilen ve 10.05.2022 tarihinde tebliğ edilen 06/07/2021 tarihli hükmü 1412 sayılı CMUK’nın 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra 20.05.2022 tarihli dilekçesi ile temyiz eden suçtan zarar gören kurum vekilinin temyiz isteminin aynı Kanun'un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II-Sanık hakkında kamu malına zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme, kamu görevlisine görevinden dolayı hakaret suçlarından kurulan hükümlere yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarına gelince;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanığın mağdurlara yönelik görevi yaptırmamak için direnme eylemini, bıçak ile gerçekleştirmesi karşısında; sanık hakkında hükmolunan cezanın 5237 sayılı TCK'nin 265/4. maddesiyle artırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan TCK’nın 265/1 maddesi gereğince dava açıldığı halde, sanığa ek savunma hakkı verilmeden 5237 sayılı TCK'nın 43/1 maddesi uygulanarak 5271 sayılı CMK'nın 226/1. maddesine aykırı davranılması,
3- Sanığın hakaret suçunu alenen gerçekleştirmesine rağmen hakkında TCK'nın 125/4. madde ve fıkrasının uygulanmaması,
4-Sanık müdafiinin 06/07/2021 tarihli karar duruşmasındaki beyanında, sanık hakkında lehe hükümlerin uygulanmasına dair talebinin, TCK'nın 62. maddesi uyarınca takdiri indirim hükümlerinin uygulanması talebini de içerdiği halde, bu konuda olumlu ya da olumsuz herhangi bir karar verilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 11.10.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.