Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/4450 Esas 2022/16498 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, hırsızlık suçundan 2 yıl 1 ay hapis cezasına çarptırılmıştır. Ceza 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h, 143/1 ve 168/1 maddelerine uygun verilmiştir. Hak yoksunlukları 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi uyarınca uygulanmış, ancak sonradan çıkan 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklik infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. İlgili kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h, 143/1, 168/1, 53. maddeleri; 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararlara yönelik sanık müdafiinin 25/02/2016 tarihli itirazının Düzce 1. Ağır Ceza Mahkemesince incelenerek 17/06/2016 tarih, 2016/507 D.iş sayılı kararı ile reddine karar verildiği, kararın sanık müdafiine tebliğ edildiği ve temyiz edilmediği belirlenerek yapılan incelemede;
Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h, 143/1 ve 168/1. maddeleri uyarınca belirlenen 2 yıl 6 ay hapis cezasından aynı Kanun’un 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılırken 2 yıl 1 ay hapis cezası yerine 1 yıl 13 ay hapis cezasına hükmedilerek eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 11/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.