Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/5134 Esas 2022/16519 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Çocuk Mahkemesi, bir çocuk hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı vermiştir. Mala zarar verme suçundan verilen adli para cezasının temyizi mümkün olmadığı belirtilerek, bu suçun temyiz isteği reddedilmiştir. Hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen cezada ise 1/3 oranında indirim yapılmış ve yerine göre hapis cezası belirlenmiştir. Aleyhe temyiz bulunmadığından hükümler istem gibi onanmıştır. Kanun maddeleri ise 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde, 5237 sayılı Kanun'un 142/2-h, 143, 31/3 ve 62. maddeleridir.

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuk müdafinin temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II- Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı Kanun’un 142/2-h ve 143. maddeleri uygulanmak suretiyle tespit edilen 7 yıl 6 ay hapis cezasından, aynı Kanun'un 31/3. maddesi uyarınca 1/3 oranında indirim yapılarak 5 yıl hapis cezası yerine yazılı şekilde 4 yıl 12 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi, aynı Kanun'un 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim sonucunda 4 yıl 2 ay hapis cezası yerine yazılı şekilde 3 yıl 14 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilerek eksik ceza tayin edilmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 11/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.