Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/7618 Esas 2022/16570 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilen 24/12/2015 tarihli hüküm sanığın sorgusu esnasında en son verdiği adres ile aynı olan MERNİS adresine Tebligat Kanunun 21/2. maddesi gereğince muhtara 08.02.2016 tarihinde tebliğ edildiği, sanığın öğrenme üzerine 29.02.2016 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanığın müştekinin kasiyer olarak çalıştığı markete girip, 8.40 TL’lik alışveriş yaptığı, müştekiye önce 100.00 TL para verdiği, sonra bozuk para verip 100.00 TL’yi geri istediği, müştekinin 100.00 TL parayı geri vermesi üzerine, bu seferde müştekiye 2 adet 50.00 TL’lik yap dediği, müştekinin sanığa 2 adet 50.00 TL verdiği, sanık da tekrar 1 adet 50 TL’yi müştekiye verip, müştekinin de para üstü verdiği, müşteki ile konuşmaya devam ettiği akabinde marketten çıktığı, bu şekilde sanığın çeşitli sorular sorarak ve konuşarak müştekinin kafasını karıştırdığının anlaşılması karşısında; Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 07.05.2019 tarih ve 2017/13-4 E, 2019/383 sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanığın basit bir yalanı aşan, başından beri müştekinin iradesini fesada uğratma amacıyla ısrarlı ve kararlı bir şekilde devam eden bir kaç kez para uzatıp geri almak suretiyle müştekiyi yanıltacak ve kandıracak yoğunluktaki ustaca planlayıp sergilediği süregelen davranışların basit hile boyutunu aştığı, bu nedenle sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK'nın 157/1. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşülerek aynı Kanun'un 142/2-h maddesi ile uygulama yapılması,

2- (1) nolu bozma nedenine göre, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 157/1. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3-Kabule göre de;
a-Sanık hakkında hırsızlık suçundan TCK’nın 142/2-b maddeleri gereğince dava açıldığı halde sanığa ek savunma hakkı verilmeden 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h maddesi uygulanarak 5271 sayılı CMK'nın 226/1. maddesine aykırı davranılması,
b-Müştekinin 100.00 TL zararının olduğu olayda, sanık hakkında TCK'nın 145. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ile o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 11/10/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.