Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/5048 Esas 2022/16538 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkumiyet kararı vermiş ve hüküm açıklanmıştır. Ancak, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararına göre sanığın etkin pişmanlık hükümlerinden yararlanamayacağı belirtilmiştir. Ayrıca, sanığın hırsızlık suçundaki denetim süresi belirleme hatası ve iş yeri dokunulmazlığı suçundaki hükümdeki yanlış uygulama nedeniyle karar bozulmuş ve hükümler düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri olarak; 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 763. maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 168/1. maddesi ve 53. maddesi, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ve 51. maddesi'nin 3. fıkrası öne çıkmaktadır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Müştekinin zararı soruşturma aşamasında karşılanmış ise de; Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 26.03.2013 gün ve 2012/6-1232 Esas - 2013/106 Karar sayılı kararında da açıklandığı üzere; 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 763. maddesi uyarınca suça konu eşyayı bir üçüncü kişiye satmak suretiyle zilyetliği devreden sanığın, satıştan elde ettiği menfaati iade etmeden üzerinde tasarruf yetkisi bulunmayan eşyayı sattığı yeri göstermesi, etkin pişmanlık olarak değerlendirilemeyeceği gibi, eşyanın satın alınan kişiden alınarak mağdura iade edilmiş olması da 5237 sayılı TCK'nın 168. maddesi kapsamında sanık tarafından gerçekleştirilmiş bir iade veya tazmin olarak kabulünün mümkün olmaması nedeniyle, sanığın suça konu eşyaları sattığı üçüncü kişilerin zararlarını giderdiğine dair dosya kapsamında herhangi bir bilgi de bulunmaması karşısında, sanık hakkında koşulları bulunmayan 5237 sayılı TCK'nın 168/1. maddesindeki etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; hırsızlık suçu yönünden 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
1. 5237 sayılı TCK’nın 51. maddesinin 3. fıkrası uyarınca cezası ertelenen hükümlü hakkında, 1 yıldan az 3 yıldan fazla olmamak üzere, bir denetim süresi belirlenir, bu sürenin alt sınırı mahkûm olunan ceza süresinden az olamaz. Cezayı ertelemenin yasal sonucu olmasından dolayı zorunlu olarak hükmedilmesi gereken “denetim süresine” ilişkin hatalar “aleyhe değiştirme yasağına” konu oluşturmaz. Somut olayda, sanık hakkında hırsızlık suçundan hükmedilen ceza süresinin 1 yıl 4 ay 20 gün olmasına karşılık, denetim süresinin 1 yıl olarak belirlenmesi,
2. Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan hükmolunan kısa süreli hapis cezasının, 5237 sayılı TCK'nın 51. maddesi uyarınca ertelenmesine karar verilmiş bulunmasına göre, aynı Kanun'un 53/4. maddesi uyarınca sanık hakkında aynı Kanun'un 53/1. maddesinin uygulanamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılıkların aynı Kanun'un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, “sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde 5237 sayılı TCK'nın 51/3. maddesi uyarınca ‘1 yıl’ olarak belirlenen denetim süresinin ‘1 yıl 4 ay 20 gün’ olarak belirlenmesi” ve “iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hüküm fıkrasından, ‘sanık hakkında TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına’ ilişkin bölümün çıkartılması” suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.10.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.