Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/4564 Esas 2022/16659 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında mala zarar verme suçundan mahkumiyet hükmü verildiği ve adli para cezasına çarptırıldığı belirtilmiştir. Ancak adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyiz edilemeyeceği, bu nedenle sanığın temyiz isteminin reddedildiği ifade edilmiştir. Ayrıca, sanık hakkında hırsızlık suçuyla ilgili hüküm de verilmiştir. Bu suçla ilgili yapılan temyiz itirazları ise hakim tarafından reddedilmiştir. Kararda 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun ve TCK'nın 53. maddesi ile ilgili değişikliklere de yer verilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26.maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2.maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin CMUK'un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 12/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.