Esas No: 2021/5200
Karar No: 2022/16701
Karar Tarihi: 12.10.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/5200 Esas 2022/16701 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2021/5200 E. , 2022/16701 K.Özet:
Mahkeme, hırsızlık suçundan sanığı mahkum etmiştir. Ancak, sanığın savunma hakları kısıtlanmış ve eksik ceza tayini yapılmıştır. Bu nedenle karar bozulmuştur. Sanığa zorunlu müdafi atanması gerektiği ve suçun gerektirdiği ceza alt sınırının 5 yıldan fazla olduğu belirtilmiştir. Sanık hakkında ayrıca, çalınan para miktarı ve gece vakti işlenmiş olması nedeniyle arttırım yapılması gerektiği vurgulanmıştır. Kanunlar arasında yapılan değişiklikler de dikkate alınarak kararın yeniden verilmesi istenmiştir. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 53., 142/2-h ve 143, 145, 168/1 maddeleri, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi, 6545 sayılı Kanun'un 62. ve 63. maddeleri, 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1) 5237 sayılı TCK'nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanık hakkında hükmedilen TCK'nın 142/2-h, 143 maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2021 tarihli, 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafi atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle sanığın savunma haklarının kısıtlanması,
2) Sanığın suça konu marketten çaldığı paranın 100,00 TL olduğu anlaşılmakla, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 09/05/2017 tarihli ve 2015/13-156 Esas, 2017/256 Karar sayılı kararı karşısında, kurulan hükümde 5237 sayılı TCK'nın 145. maddesinin uygulanması gerektiğinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
3) Kurulan hükümde hırsızlık suçunun gece vakti işlenmesi nedeniyle arttırım yapılırken, suç tarihinden önce yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun'un 63. maddesi ile değişik TCK'nın 143. maddesi uyarınca, yarı oranında arttırım yapılması gerektiği gözetilmeden, 1/12 oranında artırım yapılmak suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini,
4) Kurulan hükümde 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h, 143 maddeleri uyarınca belirlenen 5 yıl 5 ay hapis cezasından aynı Kanun’un 168/1 maddesi uyarınca 2/3 oranında indirim uygulanırken 1 yıl 9 ay 20 gün yerine 1 yıl 7 ay 20 gün hapis cezasına hükmedilmek suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 12.10.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.