Esas No: 2021/3729
Karar No: 2022/16649
Karar Tarihi: 12.10.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/3729 Esas 2022/16649 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2021/3729 E. , 2022/16649 K.Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık suçuna ilişkin mahkumiyet hükmünün incelenmesi sonucu, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanarak sanığın cezalandırılmasına karar verildiği belirtilmiştir. Ayrıca, 15.04.2020 tarihinde yayımlanan 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği vurgulanmış ve yargılama giderleriyle ilgili bir açıklama yapılmıştır. Kararın sonunda ise temyiz itirazlarının reddedilerek hüküm istem gibi onanmıştır.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53. maddesi, hak yoksunluklarına ilişkin hükümleri içermektedir. 15.04.2020 tarihinde yayımlanan 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ise, bu maddenin infaz aşamasında gözetilmesi gerektiğini belirtmektedir. Ayrıca, yargılama giderleriyle ilgili olarak 5271 sayılı CMK'nın 324/4. maddesi ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi referans gösterilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi ve hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK'nın 324/4. maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL'den az olduğu halde yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıktan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 12.10.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.