Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/4788 Esas 2022/16760 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hırsızlık suçundan mahkum edildi. Ancak, ceza muhakemesi kanunu ve bazı kanunlarda yapılan değişiklikler nedeniyle uzlaşma hükümleri uygulanamadı. Anayasa Mahkemesinin TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı da dikkate alınarak, hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtildi. Temyiz itirazları reddedilerek, hüküm onandı. 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi detaylı bir şekilde açıklanmalıdır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın eyleminin TCK'nın 141/1 ve 143. maddelerine uyduğunun anlaşılması karşısında; hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi uyarınca uzlaşma hükümleri uygulanamayacağından tebliğnamedeki bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiş, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 12/10/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.