Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/6226 Esas 2022/16688 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kararın tefhimi tarihlerinde Sincan T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü bulunan sanık ...’e CMK'nın 263. maddesine göre bulunduğu cezaevi aracılığıyla vereceği dilekçe ile kararı temyiz edebileceği belirtilmediğinden sanık ...’in temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek ve sanık ...’in, hakkında sadece hırsızlık suçundan kurulan hükmü temyiz ettiği belirlenerek yapılan incelemede;
1) Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik sanığın temyiz isteminin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2) Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik sanıkların temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Katılan ...’ın sokak üzerine park ettiği aracının düz kontak yapılarak gündüz vakti çalınması şeklinde gerçekleşen eylemin, suç tarihi itibariyle 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden sanıklar hakkında aynı Kanun’un 142/1-e maddesi uyarınca ceza tayini yine suç tarihi dikkate alındığında her iki bentte öngörülen cezaların alt ve üst sınırlarının aynı olması nedeniyle sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 12.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.