Tebliğname No : KYB - 2014/374536

Seyirden yasaklı kişinin kanunda belirtilen şekilde kolluk kuvvetine müracaat etmemesi suçundan sanık B.. K..’nun, 6222 sayılı Sporda Şiddet Ve Düzensizliğinin Önlenmesine Dair Kanun’un 18/9 ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 52/1-2. maddeleri gereğince 500,00 Türk Lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Antalya 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 14/03/2014 tarihli ve 2013/1066 esas, 2014/338 karar sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 10/11/2014 gün ve 66963 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 21/11/2014 gün ve KYB. 2014-374536 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, sanık hakkında spor müsabakası sırasında hakaret içeren tezahüratta bulunmak eyleminden ötürü soruşturma başlatıldığı gerekçesiyle kolluk birimince 6222 sayılı Kanun’un 18/3. maddesi gereğince seyirden yasaklama tedbirine hükmedildiği, bu tedbire uymaması nedeniyle yine kolluk görevlilerince 17/03/2013 tarihinde tutulan tutanak üzerine hakkında kamu davası açılmasını müteakip, sanığın anılan Kanun’un 18/9. maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verilmiş ise de: 6222 Sayılı Kanunun “Seyirden Yasaklama” başlığı altında düzenlenen 18/3 maddesi gereğince verilen seyirden yasaklama kararının bir koruma tedbiri olduğu, anılan Kanun’da seyirden yasaklama kararının koruma tedbiri olarak verildiği hallerde hangi makam tarafından verileceğinin belirtilmediği, ancak yine anılan Kanun’un 18/5. maddesine göre, “Koruma tedbiri olarak uygulanan spor müsabakalarını seyirden yasaklanma tedbiri; a) Cumhuriyet savcısı veya mahkeme tarafından kaldırılmasına karar verilmesi, b) Kovuşturmaya yer olmadığı kararı verilmesi, c) Sanık hakkında beraat veya düşme kararı verilmesi, halinde derhal kaldırılır.” şeklinde düzenleme dikkate alındığında, seyirden yasaklama tedbirinin kişi özgürlüğünün kısıtlanması sonucunu doğurması nedeniyle, hakim onayına tabi olması gerektiği, bu nedenle sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
6222 sayılı Sporda Şiddet ve Düzensizliğinin Önlenmesine Dair Kanun’un 18.maddesinin 3,4,5,8,9. fıkraları ile Sporda Şiddet ve Düzensizliğin Önlenmesine Dair Kanunun Uygulanmasına İlişkin Yönetmeliğin 22/1-b maddesi " (1) Müsabakaları seyirden yasaklanma tedbirine ilişkin usul ve esaslar şunlardır: .....b) Kanun kapsamında haklarında soruşturma başlatılan kişilerle ilgili gerekli işlemler yapıldıktan sonra ilgililer hakkında genel kolluk tarafından resen müsabakaları seyirden yasaklanma tedbiri uygulanarak düzenlenen form ilgili spor güvenlik birimine gönderilir." hükmü ile Anayasa Mahkemesi"nin 18/02/2015 tarih 2015/19 E. 2015/17 K. sayılı, 13/11/2014 tarih 2014/169 E. 2014/167 K. sayılı,11/09/2014 tarih 2013/157 E. 2014/138 K. sayılı kararlarında da belirtildiği üzere, 04/01/2013 tarihinde Galatasaray – Mersin BŞB. arasında yapılan kadınlar basketbol spor müsabakası sırasında sanığın stadyum içerisinde 6222 sayılı Kanun"un 14/1 maddesi kapsamında hakaret içeren tezahürat eylemi sonrası başlatılan soruşturma gereğince kolluk tarafından spor müsabakalarını seyirden yasaklama tedbiri uygulanmasında usül ve hukuka aykırılık bulunmadığı anlaşılmakla; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının yerinde görülmeyen kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 22/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.