Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/4522 Esas 2022/16721 Karar Sayılı İlamı

Mala zarar verme suçundan suça sürüklenen çocuklar ... ve...un, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 151/1, 31/3 ve 62. maddeleri gereğince 2 ay 23 gün hapis cezası ile cezalandırılmalarına, cezalarının aynı Kanun'un 51/1. maddesi gereğince ertelenmesine dair Marmaris 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/04/2017 tarihli ve 2015/1372 esas, 2017/318 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 21/04/2022 gün ve 8294-2022- Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 27/05/2022 gün ve 2022/66390 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, Mahkemesince hüküm kurulurken 5237 sayılı Kanun'un 151/1. maddesi gereğince belirlenen 4 ay hapis cezası üzerinden, aynı Kanun’un 31/3. maddesi uyarınca 1/3 oranında indirim yapılırken hesap hatası yapılarak 2 ay 20 gün hapis cezası yerine, 3 ay 10 gün hapis cezasına hükmedilmesini müteakip, anılan Kanun'un 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılması sonucunda, neticeten 2 ay 6 gün hapis cezasına hükmedilmesi gerekirken, hesap hatası yapılarak 2 ay 23 gün hapis cezasına karar verilmek suretiyle fazla ceza tayin edilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun'un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu'nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, katılan...nın yokluğunda verilen hükmün katılanın MERNİS adresine Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi gereğince “MERNİS adresi” ibaresi ile çıkarılan tebligat işleminin usule aykırı olmasından dolayı, hükmün usulüne uygun kesinleşmediği belirlenmekle; kesinleşmemiş kararlara karşı kanun yararına bozma isteminde bulunulamayacağından, Marmaris 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/04/2017 tarihli kararının katılana usule uygun olarak tebliğ edilip, kesinleştirildikten sonra yeniden kanun yararına bozma isteminde bulunulması mümkün olup, (MARMARİS) 4. Asliye Ceza Mahkemesinin henüz kesinleşmeyen 20/04/2017 tarihli ve 2015/1372 E., 2017/318 K. sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 12/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.