Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/3987 Esas 2022/16770 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sanık hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı vermiş ancak TCK'nın 145. maddesi göz önünde bulundurulmadığı ve müşteki İsmail'in zararı karşılanıp karşılanmadığı sorulmadığı için hükmü bozmuştur. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi (hak yoksunlukları) ve 168/2. maddesi (zararın tazmin edilmesi) ile 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi (TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklik) belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanığın, çaldığı makinaların toplam fiyatının, müşteki İsmail tarafından 100 TL. olduğunun bildirildiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında TCK’nın 145. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Müşteki Vahit’in alınan beyanında, çalınan malzemelerin parasını müşteki İsmail’e ödendiğini, kendisinin de zarar talebinin bulunmadığını beyan ettiği, sanığın da müştekinin zararını ödemek istediğini fakat müştekiye ulaşamadığını beyan ettiğinin anlaşılması karşısında; öncelikle müşteki İsmail’in zararının bulunup bulunmadığı, zararı yok ise zararın kimin tarafından karşılandığı hususlarının sorulması ile sonucuna göre, sanığa ödeme yeri gösterilerek makul bir süre de tanındıktan sonra 5237 sayılı TCK'nın 168/2. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 13.10.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.