Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/4594 Esas 2022/16937 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık kasten yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, sanığın aldığı adli para cezası nedeniyle bu hükümlerin temyizi mümkün değildir. Sanık ayrıca kamu malına zarar verme suçundan da mahkum edilmiştir. Ancak, mahkeme sürecinde delil yetersizliği nedeniyle bu hüküm bozulmuştur. 31.03.2011 tarihli 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ve Ceza Muhakemesi Kanunu'nun geçici 2. maddesi gereğince, doğrudan hükmolunan adli para cezalarının temyizi mümkün değildir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1) Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde:
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanık müdafiinin temyiz isteminin CMUK'nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2) Sanık hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde:
Olay tarihinde adli bir vakaya müdahale için olay yerine giden ...'na ait ambulansın sağ ön yolcu kapısı camının bira şişesi atılmak suretiyle kırılması şeklinde gerçekleşen somut olayda; sanığın aşamalardaki savunmalarında suçlamaları kabul etmediği, eylemi sanığın gerçekleştirdiğini belirten olay tutanağını düzenleyen polis memurları olan tanıklardan Mitat Demirel ve Mehmet Serdar Öz'ün olayı görmediğini, Nihat Razman'ın ise olayı gördüğünü fakat sanığın elinde şişe olmadığını, yumruk atarak camı kırdığını beyan ettiği; soruşturma aşamasında kollukta alınan 04.09.2013 tarihli ifadesinde eylemi sanığın gerçekleştirdiğini gördüğünü beyan eden tanık ...'in kovuşturma aşamasında verdiği ifadesinde 04.09.2013 tarihli ifadeyi kendisinin vermediğini fakat imzanın kendisine ait olduğunu, karakolda kendisine imzalatılan evrakın ne olduğunu bilmediğini beyan etmesi karşısında sanığın mahkumiyetine yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden, atılı suçtan beraati yerine yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 17/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.