Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/5625 Esas 2022/16922 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizce de benimsenen ve Yargıtay CGK'nın 26.03.2013 tarihli ve 2012/6-1232 E., 2013/106 K. sayılı içtihadında belirtildiği üzere, çalınan malın 3. kişiye satılması halinde; 5237 sayılı TCK'nın 168. maddesinin uygulanabilmesi için hırsızlık suçunun failinin, sattığı yeri veya kişiyi söyleyerek çalınan malın, hırsızlık suçunun mağduruna iadesini sağlaması yetmez. Failin bizzat pişmanlık göstererek, satın alan iyiniyetli ise; sattığı yeri veya kişiyi söyleyerek çalınan malın hırsızlık suçunun mağduruna iadesini sağlaması yanında aynen geri verme veya tazmin suretiyle satın alanın zararını da gidermesi, kötü niyetliyse; satın alandan elde ettiği para veya sağladığı menfaati, kazanç müsaderesine konu edilmek üzere soruşturma makamlarına teslim etmesi gerekir. Somut olayda da sanığın suç konusu cep telefonunu temyiz dışı sanık ...'a sattığı ve kötü niyetli satın alandan elde ettiği parayı soruşturma makamlarına teslim etmemesi nedeniyle hakkında TCK'nın 168. maddesi uyarınca etkin pişmanlık hükümleri uygulanamayacağından tebliğnamenin (2) numaralı bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;


1) Müştekinin kollukta alınan 21.07.2014 tarihli ifadesinde cüzdanındaki 400 TL paranın da çalındığını bildirmesi, savcılıkta alınan 10/09/2014 tarihli ifadesinde cüzdanının da çalındığını bildirmesi, kovuşturma aşamasında alınan 27/01/2016 tarihli beyanında cüzdanının da çalındığını belirtmesi ve 22/03/2016 tarihli beyanında da parasının çalındığını beyan etmesi karşısında; müştekiden cüzdanının ya da cüzdanından bir miktar paranın çalınıp çalınmadığı ve olay esnasında cüzdanını üzerinde taşıyıp taşımadığı hususları sorularak sonucuna göre 5237 sayılı TCK'nın 142/2-b maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
2) 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 17/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.